Өмір деген керемет нәрсе емес пе? Мен осыдан бастағым келеді, өйткені мен өзімді өте бақытты адам ретінде сезінемін.
Мен Сізге керемет және тыныш жерден жазамын. Мен қазір Иорданиядағы тауларына көрінісімен, Израильдегі Өлі теңіздемін. Мұнда бәрі тыныш және жайбарақат, және дәл осы сезімдермен мен сізге өзімнің күтпеген жағдайларым туралы айтып бергім келеді. Маған қойылған диагнозбен ауыратын пациент қалай өмір сүре алатындығы туралы айтып бергім келеді.
Мен диализді бастаған күн туралы өте айқын естеліктерім бар. Бұл 2017 жылдың 19 сәуірі еді. Мен катетерді орнаут үшін операциялық бөліміне барып, содан кейін бірден диализді бастадым. Бұл үш сағаттық емдеу болды. Ол кезде мен бұл жағдайды жоққа шығарғандықтан бұл туралы аз сөйлестім. Қабылдау оңай болған жоқ, достарым мен туыстарыма біреудің менімен үйлесімді қан тобы бар-жоғын білу үшін қоңырау шалғаны есімде. Тиісті донор анықталған немесе табылған жоқ.
Он күннен кейін менің ұлым Гильерме дүниеге келді. Менің өмірімдегі ең үлкен махаббатым сол жерде, менің қолымда болды, салмағы 3 кг-нан сәл асады. Есімде, мен ойладым: енді мен сен үшін өмірді таңдаймын.
Бұл менің диагнозыммен қалай өмір сүру керектігін түсінуім үшін керек болған он күн болды. Және мен ауруым мен диализ үрдісіне қызығушылық таныта бастадым. Дәл осы сәтте мен ауру маған қарағанда күшті болмайды деп шештім, сондықтан мен бүгін тұрған жеріме жету үшін жасаған төрт қадамыммен бөліскім келеді: бұрынғыдан да бақытты және өмір бойы арманыммен өмір сүремін.
Бірінші қадам - Біз үшін жаман көзқарастар мен мақсаттарды жою.
Менің медициналық қорытындымда менің 71,4% бүйрек қабілетсіздігім бар деп мәлімделді. Емдеуден кейін денем шаршағаны соншалық, келесі күнді ұйқыда немесе демалыста өткіздім. Мен айнаға қарап, өзімді аяғанымды білдім. Мен небәрі 28 жаста едім, болашақта мен, барлық уақытымды аппаратқа қосылған күйде өткізіп, ешқашан жұмыс істемеймін деп күттім.
Біздің алғашқы ойымыз жиі келесідей естіледі: енді басқалар мені қалай көреді? Бұл біздің миымыз өңдейтін және айналамыздағы барлық нәрсеге шағымдануға мәжбүр ететін сөздер. Бұл бір сәтте бізді ешкім ешқашан сүймейді деп сендіретін сөздер. Осы кезде біз қолымызда бар шынайы құндылықты бақылауды жоғалтамыз. Дәл осы жерде, мен бірінші шайқас болып жатқанын сеземін: жаман көңіл-күйді жою. Ауру мен емдеуді түсінудің басталуы мен үшін, бұл үрдіс, емдеу, маған тірі қалуға мүмкіндік бергенін ойымда зерделеуім үшін өте маңызды болды.
Диализ жаман нәрсе емес екенін түсінген кезде ғана біз шынымен бақытты бола аламыз. Керісінше, бізде, жақсы көретін адамдарымызбен өмірімізді жалғастыруға және өзімізге ұнайтын нәрсені істеуге мүмкіндік беретін, мұндай емдеу әдістері бар болғанының жөні болды. Мұны түсінгеннен кейін біз келесі қадамды жасай аламыз. Енді мен өмірімдегі барлық жақсылықтарға ризамын және уақытымды шағымдар мен қыңқылуға жұмсауды тоқтаттым.
Екінші қадам - Біздің мүмкіндіктерімізді мойындау
Қолымнан не келеді? Мен шынымен не істегенді ұнатамын? Мен 2017 жылдың ақпан айында туристік компанияны аштым және өмірімде алғаш рет өзін-өзі жұмыспен қамтушы болдым. Бұл ешқашан мен жоспарлаған нәрсе емес, тек болған нәрсе. Мен өзіме ұнайтын нәрсені жасау үшін көп қаражат жұмсадым.
"Егер мен әр диализ рәсімінен кейін осылайша шаршасам, мен мүлдем жұмыс істей аламын ба?". Болашаққа деген қорқыныш мені өзіме жоғары талаптар қоюға мәжбүр етті. Мен өзімнен өзім үшін мүмкін болатыннан көп нәрсені талап еттім. Мен сізге айтуым керек: Мен үнемі наразылық жағдайында өмір сүрдім, өйткені алға қойған мақсаттарыма жете алмай жүрдім. Бұл оңай үрдіс болған жоқ, бірақ мен алға қарай нақты және қол жеткізуге болатын мақсаттар қою оңай болатынын түсіне бастадым.
Біріншіден, мен кәсіби маман ретінде менің қасиеттерімнің не екенін түсінуге тырыстым. Содан кейін мен көңілім қалатын күндер болады деп келістім. Мен өз мақсаттарыма жету қиын болатынын алдын-ала білгенде, мен үміттерімді төмендетуді үйрендім. Осы сәттен бастап бәрі өзгерді. Мен диализ жасайтын күндер менің демалыс күндерім болады, ал емделмеген күндер менің, демалысты "жоғалтқан" күндерді өтеу үшін екі есе көп жұмыс жасауым керек болатын, "ең жақсы" күндерім болады деп шештім. Бұл мені энергияның толқуын сезінуге әкелді. Мен өзімнің әлеуетті клиенттеріме жігерлі рухпен жақындай отырып, мақсатқа ұмтылушылықпен жұмысқа кірістім. Нәтижесі: сатылымдар күрт өсті. Менің компаниямның жетістігі үшін қойған мақсаттарым жүзеге асырыла бастады және бәрі жақсы болды.
Шындыққа бейімделуге мүмкіндік беру біз үшін өзімізді бақытты сезінетін және әрбір күн берген барлық нәрсені жеңе алатын өмір сүру үшін өте маңызды.
Үшінші қадам - Қазіргіге назар аударыңыз
Көпшілігіміз болашақты жоспарлаймыз. Бұл қалыпты және ақылға қонымды. Алайда, біздің өміріміз қазір болып жатқанын ұмытпауымыз керек. Біз сәтсіздікке ұшырамас үшін біз жасаған жоспарларға жаңа көзқараспен қарауымыз керек. Бұл бізді тағы да теріске шығаруы мүмкін. Қазіргі уақытқа ықыласты аудару әр күннің әр секундын маңызды етеді, және, осылайша, біз өзімізді және басқаларды ренжіту үшін сағаттарымызды (және күндерімізді) ысырап етпейміз. Егер біз дәл қазірге назар аударып, өмірдің қазір болып жатқанын ұмытпасақ, біз алға қойған мақсатымызға жеткенде әр жеңістен ләззат аламыз. Нәтижесінде біз өзімізді бақытты сезінеміз. "Мен істеп жатқан нәрсе қолымнан келеді" деген ой біздің күнделікті өміріміздің қарапайым әрекеттерінде де амандық пен сүйіспеншілік сезімін тудырады.
Төртінші қадам-Өзіңізді қабылдау, сәтсіздікке ұшырау, қателіктеріңізден сабақ алу және әрқашан ризашылық білдіру
Өзін-өзі қабылдау бізге қалай басынан бастауға болатындығын көруге мүмкіндік береді. Диализ дегеніміз не: қайта жүктеу. Өмірді жалғастыруға мүмкіндік беретін нәрсені қосу үшін өмірді өзгерту керек. Өзімізді біз істейтін нәрсені бастан кешірмейтін және «машинаға қосылуға уақытты ысыраптаудың» қажеті жоқ адамдармен салыстырудан туындайтын кемшілік сезімдерінен арылу - бұл өзін-өзіңіз деген жақсы қарым-қатынастың бір қадамы. Бұл үлкен әсер етуі мүмкін - мейлі жұмыста, отбасында немесе күнделікті жағдайларда, мысалы, жүктеулі ағын арасында көлік жүргізу кезінде. Емдеу уақыты бос уақытымыздың бір бөлігін алғандықтан, біз емделмейтін уақытты түсініп, 200%-дық қарқынмен өмір сүруіміз керек!
Өмір сүру дегеніміз-қателіктер жіберу, сонымен қатар солар арқылы өзіңді түзету. Мысал көрсете отырып, біз өзімізді жақсарту және басқаларды шабыттандыру үшін шектеулерімізді барынша пайдалануымыз керек. Біз өзімізді басқалардан нашар сезінгендіктен, айналамыздағы барлық нәрсеге шағымдануға құқығымыз бар деп ойлаудан гөрі жақсы. Жоқ!
Ризашылық-бұл кез-келген адам сезінетін ең жақсы сезім. Қарапайым нәрселер үшін, сондай-ақ қол жеткізу қиын болған және бізден күресуді қажет ететін нәрселер үшін. Ризашылық білдіре отырып, біз өзімізге: мен жеңімпазмын және бұл ауру менің өмірімнің басты кейіпкері болмайды.
Мен қазір өзімді осылай сезінемін: мен жеңімпазмын. Ал сен жеңімпаз болғың келе ме??